Więzadła stawowe to pasma wytrzymałej tkanki łącznej, które wzmacniają stawy, czyli ruchome połączenia między kośćmi. Podczas kontuzji (skręcenia, zwichnięcia) mogą ulegać częściowemu lub całkowitemu uszkodzeniu. Za przykład może posłużyć więzadło krzyżowe przednie stawu kolanowego, którego urazy są stosunkowo częste wśród sportowców. Leczenie zerwanego więzadła jest długotrwałe i polega na przeszczepieniu własnych tkanek z innego miejsca. Wymaga to przerwania ćwiczeń i rehabilitacji pooperacyjnej.
Naukowcy z Uniwersytetu w Porto opracowali elastyczny plastikowy sznurek, który czasowo zastępuje więzadło stawowe. Może on przejąć wszystkie funkcje więzadła, co umożliwia regenerację chorych miejsc bez konieczności przerywania aktywności. Materiał wprowadza się operacyjnie do stawu, gdzie ma za zadanie spajać naderwane więzadło. Przy tym nie trzeba go usuwać po zakończeniu leczenia, gdyż jest biodegradowalny, czyli stopniowo wchłaniany przez organizm.
Podobnym problemem medycznym są zerwane ścięgna, czyli włókniste pasma kolagenowe, stanowiące przedłużenie mięśni aż do punktu ich przyczepu. Największym ścięgnem człowieka, a zarazem dość często ulegającym zerwaniu, jest ścięgno piętowe (Achillesa). Portugalczycy stale pracują nad udoskonaleniem biodegradowalnego materiału. Twierdzą, że ich wynalazek może sprawdzić się również w przypadku leczenia naderwanych ścięgien.
