Lekarze zwykle największy nacisk kładą na postawienie diagnozy. Lecz równie ważne jest ustalenie sposobu leczenia zgodnie z preferencjami pacjenta. Każdy chory jest inny, dlatego decyzje terapeutyczne nie mogą być szablonowe.
Badania przedstawione na łamach British Medical Journal zobrazowały ten problem. Na przykład, zdaniem lekarzy 71% pacjentek z rakiem sutka uważa zachowanie piersi za najwyższy priorytet, natomiast ankieta przeprowadzona wśród pacjentek wykazała, że jest to jedynie 7%. W innej ankiecie dotyczącej demencji, okazało się, że pacjenci przykładali znacznie mniejszą wagę do kontynuacji życia z poważnie uszkodzonym mózgiem niż zakładali lekarze. Pacjenci często też wybierają sposób leczenia, zależnie od tego jak zostaną poinformowani o możliwym ryzyku i korzyściach. W przypadku łagodnego przerostu prostaty 40% pacjentów mniej wybierało zabieg operacyjny jeśli poinformowano ich o istniejącym ryzyku zaburzeń funkcji seksualnych.
Zdaniem autorów, specjalistów z Dartmouth College (USA), aby się upewnić co do oczekiwań pacjenta, nie wystarczy tylko go zapytać, czego chce. Trzeba ustalić preferencje chorego, a następnie zaangażować go w podjęcie decyzji terapeutycznej.
